شنبه، مهر ۲۵، ۱۳۸۸

CAMERA BUFF

10.17.2009-4:42pm

این سومین فیلمی بود که از کیشلووسکی دیدم و مثل دوتای قبلی یه شاهکار واقعی. دو فیلم قبلی NO END و BLIND CHANCE بودند. دیدن همین سه تا برام کافیه تا ایمان بیارم این کارگردان چقدر اهل ذوق و فکر بوده و چه اندیشه های نابی داشته؛ چرا که همیشه در فیلمهاش یه حرف جدید برای تماشاگر داره. حداقل برای من که چنین بوده. کارهای کیشلووسکی رو صرف نظر از علاقه شخصی که به مردم و فرهنگ و ادبیات و شکل زندگی در بلوک شرق دارم، بخاطر عمق تفکرات این مرد و بدیعیاتی که به من نشون می ده بسیار می پسندم.
در مورد این فیلم، هرچند که بنظرم به قدرت دو فیلم دیگه نبود، ولی نگاه سینما گران بزرگ به رابطه ی سینما و زندگی فردی توجهم رو جلب کرد چونکه این نگاه رو در سینما پارادیزو و Star Maker هم دیده بودم. ولی شخصا چنین رابطه ی خشن و غیر انسانی بین زندگی فردی و سینما رو قبول ندارم و این شکل فیلم سازی رو بیشتر یک جور حرکت صنفی و تبلیغاتی و یه جور هنر زدگی میدونم.
یک قسمت از دیالوگ فیلم رو هم بخاطر دوستم علی میذارم:
"-سینما هنر اوله. اینو کی گفته بود؟
=لنین.
-پس توافق شد!"
و دیگه اینکه با وجود علاقه ای که به فیلمهای این کارگردان دارم، تا حالا فقط سه تاشون رو دیدم چونکه می خوام فیلمها رو در موقعیتی ببینم که حداکثر حس رو بهم بده چراکه در غیر این صورت لذت دیدن یک فیلم خوب رو از خودم دریغ خواهم کرد. پس برای دیدنشون عجله ای ندارم!

23.10.2009-1:51am
1-یادم اومد که این چهارمین فیلمی بود که از کیشلووسکی دیدم! "A short film about love" رو هم دیده بودم.
2-گمون میکنم مقایسه ی این فیلم با فیلمی مثل سینما پارادیزو اصلا درست نبود. دیدن فیلم های کیشلووسکی مثل مخدری میمونه که چند روز بعد متوجه ی منگی ناشی از اون میشی! فیلمهای قبلی هم که دیدم همینطور بودند. بعد از چند روز اثرشون رو در خودم متوجه شدم. عمق ادراک بکار رفته در این فیلم هم الان کم کم داره برام هویدا میشه. متاسفم ولی سعی میکنم این رو تجربه ای کنم برای دیدن باقی فیلمهاش.






هیچ نظری موجود نیست: