12.25.2011

حالم بده. دلم نوشتن می خواد. دلم خوندن می خواد. دلم تنهایی می خواد.
دلم حرف زدن نمی خواد. دلم شادی نمی خواد. دلم غم می خواد. دلم یه موسیقی محزون، مثل همین پیانو و ارکسترای شوپن، می خواد.

آدمی پرنده ای است ...

آدمی پرنده ای است
که هر کجا که پر کشد برای او وطن شود
سرنوشت برگ ندارد آدمی
که چون از بلند شاخه اش جدا شود
پایمال عابران کوچه ها شود!!!

 پی نوشت:  

یه شعر دیگه هم هست که میگه:
آدمی پرنده نیست
که هر کجا که پر کشد برای او وطن شود
سرنوشت برگ دارد آدمی
برگ چو از بلند شاخه اش جدا شود
پایمال عابران کوچه ها شود