انتزاع

12.06.2009-12:11am

یه اشتباه کردم. باز هم. اشتباهی که از خودم انتظار نداشتم. در این دو روز چهار تا فیلم ایرانی دیدم. سه تاش انتزاعی. باغهای کندلوس، گاهی به آسمان نگاه کن و وقتی همه خوابیم. وقتی فیلم اول و سوم رو می دیدم، انتظار داشتم یه فیلم خوب  ببینم. یا بهتره بگم شاهکار. اولی رو بخاطر اینکه توصیه شده بود و دومی رو بخاطر اینکه کار بیضایی بود. همون که سگ کشی رو هم ساخته بود. و اشتباهم هم دقیقا در همین جا بود. کی گفته که همه فیلم ها قراره شاهکار باشه؟ یه فیلم متوسط هم می تونه خوب باشه. و قابل برای دیدن.

ولی با این حال، باز هم معتقدم انتزاع هم برای خودش اصولی داره و منطقی. منطقی که بخصوص در وقتی همه خوابیم نادیده گرفته شده بود. و باغهای کندلوس هم ساختار هماهنگی نداشت. فیلم تکه تکه بود و اگه بینندش صدتا فیلم خوب در زندگیش دیده باشه، گمونم خاطره هایی از 10 تا از اون فیلم ها با دیدن باغهای کندلوس زنده میشه. ولی به هر حال مهم نیست. همه که شاهکار نمی سازن. و بقول شیخ انصاری؛ "گر همه شب شبِ قدر بودی، شب قدر بی قدر بودی". ولی با این حال از هر دوی اون فیلمها خوشم اومد و حتی می خوام یه فیلم دیگه از ایرج کریمی ببینم. بالاخره اون هم مهندسه و من هم باید کمی عرق مهندسی داشته باشم!

و اما فیلم دوم، گاهی به آسمان نگاه کن. که گفتگو نداره. این هم یه جورایی انتزاعی هست ولی این کجا و ...! و داستان به راه غیر منطقی کشیده نمیشه. لااقل برای خودش یه منطقی رو میسازه و طبق همون پیش میره. از تبریزی برای قدرتش در ساختن این ساختارها بسیار خوشم میاد. بخصوص در این فیلم و یک تکه نان.

پی نوشت:
1-یه طرحی به ذهنم اومده که شاید چیز خوبی ازش درآد. از اون موقع، توجه که میکنم میبینم آدم ها به شیزوفرنی بودن علاقه دارن. خوبه. مثل من.

2-وقتی همه خوابیم چهار سیمرغ برده؟ این سیمرغ ها رو هم که مثل اینکه چشمهاشون رو میبندن و میزارن الله بختکی رو هر فیلمی بشینن!!! :(